Zakup starego budynku wydaje się być mniejszą inwestycją, niż w przypadku nabycia nowej nieruchomości. Wszystko jednak zależy od stanu technicznego, w jakim nabywamy ten budynek, szczególnie że nie znamy jego historii. Może się to wiązać bowiem z koniecznością poniesienia dodatkowych wydatków, związanych z modernizacją budynku oraz jego instalacji elektrycznej lub hydraulicznej. Niezwykle ważna w tym kontekście jest również aktualny stan jego ocieplenia, a w przypadku jej braku – poziom zawilgocenia ścian. Może się zatem okazać, że zakup starego budynku może być zupełnie nieopłacalny i znacznie przekraczający założony budżet.

Profesjonalna ekspertyza budynku

Zakup starego budynku bywa czasem ryzykowną inwestycją. Nie znając historii budynku, ciężko stwierdzić na pierwszy rzut oka, w jakim stanie technicznym jest aktualnie. Aby ocenić ten stan, konieczna jest profesjonalna ekspertyza, która obejmuje nie tylko stan elewacji budynku, ale również stan istniejącego ocieplenia, a także instalacji elektrycznej i hydraulicznej, stan stolarki okiennej, poziom wilgotności ścian i więzi dachowej, stan pokrycia dachu i wiele innych czynników, takich jak teren, na którym wzniesiono budynek. Zwykle jednak budynki te wymagają sporego nakładu finansowego, a na pierwszy plan wychodzi konieczność jego profesjonalnej termomodernizacji. Nawet w przypadku istniejącej warstwy ocieplenia, ucieczka ciepła z wnętrza budynku jest najczęściej tak duża, że budynek jest energochłonny, a jego utrzymanie – zupełnie nieopłacalne. Budynki wznoszone kilkadziesiąt lat temu mają niewystarczającą grubość izolacji, a także dużą ilość mostków termicznych, stanowiących bezpośrednią przyczynę szybkiego wychładzania budynku. Zastosowane wówczas materiały w odniesieniu do aktualnie obowiązujących przepisów, nie spełniają norm izolacyjności i paroprzepuszczalności. Wiele do życzenia pozostawiały również profesjonalizm i dokładność przeprowadzanych prac termomodernizacyjnych. W efekcie, na powierzchni w ten sposób ocieplonych ścian zewnętrznych budynku, powstawały mostki termiczne, a wewnątrz budynku tworzyły się ogniska grzybów i pleśni.

Na co zwrócić uwagę?

Przygotowanie ekspertyzy stanu technicznego budynku należy zostawić profesjonalistom w dziedzinie ocieplania budynków. Obejmuje ona wiele aspektów technicznych, a także specyfiki terenu na którym położony jest budynek i jego ewentualny związek przyczynowy z zawilgoceniem fundamentów i ścian elewacyjnych. Na jej podstawie określany jest zakres i przebieg termomodernizacji, mającej poprawić energochłonność budynku.

Podobnie jest z wyborem metody termoizolacyjnej. Jej rodzaj, zakres prac i użycie określonych materiałów izolacyjnych należy również do fachowców w dziedzinie termomodernizacji. O wyborze metody decyduje w pierwszej kolejności specyfika elewacji oraz stopień paro przepuszczalności oraz tak kluczowe parametry, jak stopień nasiąkliwości i palności. Najbardziej wymagające w ocieplaniu są ściany o wysokim stopniu zawilgocenia, które muszą zostać bardzo skrupulatnie osuszone i zabezpieczone zanim zaczniemy na nich układać materiał izolacyjny. Zawilgocone ściany nie zapewniają bowiem odpowiedniej przyczepności warstwie izolacyjnej ze styropianu lub wełny mineralnej.

Wybór metody termoizolacji

Dobrze wykonana termomodernizacja budynku jest gwarancją niższych rachunków za energię grzewczą. Jej główna funkcja to zabezpieczenie budynku przed wytracaniem ciepła z jego wnętrza, a także zapewnienie odpowiedniej bariery akustycznej i optymalnych temperatur oraz odpowiedniego mikroklimatu w pomieszczeniach na wszystkich kondygnacjach. 

Najpopularniejsza metoda termoizolacyjna, metoda lekka mokra z elewacją tynkarską. Jest ona nieco bardziej wymagająca od metody lekkiej suchej, a to ze względu na konieczność odpowiedniego przygotowania ocieplanej powierzchni. Jest to gwarancją właściwej przyczepności materiałów i trwałości całej warstwy izolacyjnej. W przeciwieństwie do ścian otynkowanych, ściany nieotynkowane mogą być ocieplane bez wcześniejszego ich przygotowania.